ACI
Hayat.
Üzerine sonsuz sayıda söz sarf edilmiş kavram. Kavraması basit ama acı. İnsan
anladıkça kaçıyor. Ağır geliyor anlamak. Anladığın her şeyi anlatamayıp yutmak!
Ağır geliyor yaşamak. İdam gününü bekleyen bir mahkumun yaşadığı acı kadar acı,
anlamak.
Yeni bir
hayat kurmak, yeniden başlamak mümkün mü? Varlığının ağırlığı altında ezilmeden
yaşamak.. İnsanların kör ve sağır olduğu çemberin dışına çıkmak ve orada yalnız
başına dönüp durmak.. Gerçek ve hayal arasında asılıp kalmak..
İnsanın tek
derdi kendini değerli hissetmek mi? Sevmek ve sevilmek için çırpınmak mı?
Hayatta belli bir konuma yükselmek mi? Adını duyurup, ünlü olmak mı? Her şeyi
başarabileceğine inanmak mı? Hepsi kendini değerli hissetmek üzerine kurulu
ideallerden başka bir şey değil. İnsan kendini değerli hissettiği sürece, var.
Bir insanın değerli olup olmadığı değil, değerli hissedip hissetmediği mevzu
bahis.
Her canın
bir değeri vardır. Can fakında değilse neye yarar?
İnsan zamanının
olmadığının farkında ama neye zamanının olmadığının farkında değil. Yaşamamak
için direniyor. Yaşamak için ne yapıyor? Her gün önünden geçip gittiği, çorap satan
yaşlı kadının önünde durmaya zamanı olmuyor. O yaşlı kadını görmüyor. O yaşlı
kadını sevmiyor. O yaşlı kadını umursamıyor. Yaşlı kadın, koşar adımlarla
geçenleri gördüğünde belki bir acelesi, derdi, hastalığı vardır diye onlara dua
ediyor. Ama yaşlı kadının varlığını ezbere bildiği halde yok sayanlar, evden 5 dakika
erken çıkıp yaşlı kadına “Kolay gelsin.” demiyor. Dünya kadar derdi olduğunu
sananlar, dert nedir bilmiyor. Herkesin derdi dünya kadardı oysa...
Kendimi genellikle yeryüzünün her yerinde sürgün sayıyorum. Ve hiçbir yerinde göçmen saymıyorum. Yazdıklarım göçmen yazını değil. Somut anlamda sürgün yazını da değil. Ben kendi kendimi her an, her yerde için için sürüyorum. Tezer Özlü | Yeryüzüne Dayanabilmek İçin
Ve herkes kendi acısını en acı olarak görüyor.
YanıtlaSilHerkesin derdi kendine büyük gelirmiş. Maalesef...
SilAnlatmak istersen dinlerim...
YanıtlaSilTeşekkür ederim Aslıhancım. :)
SilHayatın belli bir değeri yok galiba, çünkü yaşam dediğimiz döngüde hangi insan nerede, bu yüzden rol paylaşımları hep yanlış buda yaşamı güzellemeden başka bir şeye gitmiyor. Ne acı ki hala yaşam insanlar için ne ifade ettiği belli belirsiz...
YanıtlaSilHayatın değerli veya değersiz olması bizim ellerimizde aslında. Ama BU yaşadığımız hayat, hayat mı? Tartışılır..
SilDeğerli yorumunuz için teşekkür ederim. :)
Sevilmek için sarfettigim öyle büyük bir emek varki. Belli bir aşamadan sonra sevgi çıkıp gidiyor ama bu emek görmezden mi gelinmeli? Ne yani sevdigim için dünyanın en acı dolu insanı ben miyim? İnsan bazen cidden etrafındakileri görmüyor. Tamamen bize ait bir yanlışlık. Kalemine sağlık canım. Seni okumak güzel, umut dolu birşey. Sevgilerimle 💙💙
YanıtlaSilSenin güzel gönlünü, sevgini, emeğini görmeyen insanın zaten gönlü kördür. Bazen en iyi seçenek boş vermek oluyor..
SilTeşekkür ederim güzel gözlü arkadaşım. :)
Peki neye koşturuyoruz? Ne için çabalıyoruz? Hedeflerimiz için mi? Peki o hedeflere ulaştığımızda ya yaşayacak vaktimiz kalmamış olursa ? Soruyorum kendime. Cevabı yok ki
YanıtlaSilHayat şartları dediğim kavram bizi bu noktaya getiriyor. İnsan yaptığı işi sevmeli, hissetmeli, bir anlam yüklemeli. Yoksa ne için yaşıyor?
SilDeğerli yorumunuz için teşekkür ederim. :)
"Anladığın her şeyi anlatamayıp yutmak!"
YanıtlaSilBu yazınızın ardından söylemek isterim ki iyi ki keşfetmişim sizi, çok değerli yazar arkadaşım! :) O kadar güzel fikirleri kaleme almışsınız ki hangi cümlesini alıntılasam bilemedim. Hakikaten kendimi buldum ben yazdıklarınızda, doğrusu bu kadarını beklemiyordum. Bir yerlerde aynı hislerde bocalayan ve o hislerden bir düşünce yazısı ortaya çıkaran bir insan varmış meğer, çok güzel kalemine sağlık. Hele o müzik... Belki de tüm yazıda hissettiklerini aktardı ruhuma.
Sevgiyle... :)
Her zaman merak etmişimdir, bir yerlerde benimle aynı duyguları paylaşan bir dost var mıdır? acaba diye. İnsan hiçbir zaman umutsuz olmamalı diyorum bir kez daha sayenizde.
SilDeğerli duygu ve düşüncelerini paylaştığın için gönülden teşekkürü borç bilirim, değerli yazar arkadaşım. :)
ne güzel, ne güzel bir paylaşım..
YanıtlaSilne acı..
bana da beklerim
http://siyahadamo.blogspot.com.tr/
Teşekkür ederim.
Silkonuşacak kimse olmadığında bile öyle güzel ki yazabilmek. En azından duyguları paylaşabilmek satır aralarına sızan. müziği yoldaş edinip kesiştirmek yolları dünyanın bir ucundan diğer ucuna uzanan. Acı bile yaşıyor olmanın göstergesi. Yok olup gittiğinde yerinde tatlı bir huzur bırakan. Geçer, gider, neler geçmiyor ki diyebilmek umut. Yaşamak yazmak umudu, acının ardından.
YanıtlaSilYazmak başlı başına güzel.
SilMüzik ise gerçekten ruhun gıdası.
Her ne hissediyorsan hisset, hissetmek yaşamak demek.
Acı bende bir organ gibi, hep var.
Umut ise her şeye rağmen yaşamak...
Çok teşekkür ederim değerli yorumun için. :)
Çok güzel bir yazıydı efendim. O yaşlı kadına kolay gelsin diyenlere selam olsun! :)
YanıtlaSilGönlü güzel insanlara selam olsun!
SilDeğerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. :)
Herkes değerlidir tabi ki. Ama herkes kendi dünyasıyla öyle meşgul ki bir şey görmüyor. Blogunuzu takibe aldım ben de beklerim. http://turgayaksoy.blogspot.com.tr/
YanıtlaSilOysa iki göz yeterdi görmek isteyene.
SilEn kısa zamanda blogunuza bakacağım.
Değerli yorumunuz için teşekkür ederim.
Özellikle teşekkür etme konusuna bayadır kafamı taktım diyebilirim :).
YanıtlaSilBir bilet büfesindeki görevliye ya da kasiyere kolay gelsin demek, teşekkür ederim demek bu kadar zor olmamalı.
Çevreye karşı bu kadar duyarsız olmamalı.
Merhaba bu arada, deepten geldim :)
Merhabalar..
SilBelki çoğu insanın üzerinde durmadığı, durmayacağı kadar basit bir şey gibi gözükse de bence aksine o kadar önemli ve ince bir şey. Umarım daha duyarlı oluruz. :)